Պատերազմի օրերին Ջրականում մադրիկ կային, ովքեր 20-25 օր այդ տարածքում էին եղել, բայց այդպես էլ թշնամու չէին հանդիպել։ Բայց Ջրականը հանձնեցին։
Հիշեք, քանի նիկոլն է էս երկրի «գերագույն գլխավոր հրամանատարը», ոչ «Գմբեթ 2»-ը, ոչ էլ անգամ «Երկաթյա գմբեթներն» ի զորու չեն լինելու պաշտպանել էն, ինչը նիկոլը որոշել է հանձնել։ Դա աքսիոմա է։ Արցախում պակաս պաշտպանական համակարգեր ու կառույցներ չկային, բայց տեսա՞ք վերջն ինչ եղավ։
Ես չեմ քննադատում, չեմ էլ գովերգում այն, ինչ արվում է «Գմբեթ 2»-ի շրջանակներում, բայց մեկ անգամ ասել եմ, հիմա նորից կրկնեմ. եթե քո բանակի փամփուշտն ու արկն անգամ դու չես կարողանում արտադրել, ապա հեքիաթի ժանրից է, որ դու ինչ-որ ժամանակ, ինչ-որ պատերազմում, ինչ-որ պաշտպանական կառույցների միջոցով կկարողանաս հաղթել կռիվը։ Սա 90-ականները չեն։ 90-ականներին «Գմբեթները» գուցե փրկեին որսորդական հրացանով կռվող ազատամարտիկին, բայց հիմա դարը փոխվել է, դարի հետ աշխարհաքաղաքականությունն ու պատերազմների հանդեպ մոտեցումն էլ են փոխվել։
Արամ Գևորգյան